Οι επιλογές στο θέμα προπονητή

Διαχρονικά ο Ολυμπιακός έχει μια τάση να αμφισβητεί τις δικές του επιλογές στο θέμα προπονητή. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να μας προκαλεί έκπληξη ότι από πολύ νωρίς μπήκε για συζήτηση... ζήτημα Λίνεν.
Φυσικά και δεν τρίζει η καρέκλα του, αλλά αποδείχτηκε αυτό που συζητάγαμε όλοι. Με την πρώτη υποψία λάθους ο Γερμανός θα έμπαινε σε διαδικασία αμφισβήτησης...

Αλλιώς θα μιλάγαμε σήμερα αν ο Ολυμπιακός δεν γύριζε το ματς με την Μακάμπι... Αλλιώς θα μιλάγαμε και αν ο Λίνεν ήταν επιλογή του Μαρινάκη και όχι του Κόκκαλη.

Αν το 0-1 δεν ήταν αποτέλεσμα ημιχρόνου, αλλά αγώνα, ίσως και σήμερα η καρέκλα του Γερμανού να ήταν ηλεκτρική. Αν ήταν επιλογή του Μαρινάκη ο Λίνεν, ίσως και η κίνηση του Γερμανού να ρίξει στο ματς τον Ζαϊρί να χαρακτηριζόταν και χρυσή αλλαγή...Τώρα, όμως, είναι αντίδραση που άργησε να γίνει, ίσως και να ήταν αποτέλεσμα του τραυματισμού του Μιραλάς...

Κακά τα ψέματα, πολλά πράγματα και η κριτική καθοδηγούνται, με την έννοια ότι ο Λίνεν ήταν και είναι εύκολος στόχος. Και για τον τύπο και για τους οπαδούς της ομάδας. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι δυσφορία στο πρόσωπο του Γερμανού τεχνικού υφίσταται και από την διοίκηση. Ισα, ίσα που ο πρόσφατα αναβαθμισμένος Γιάννης Μώραλης και με πολλές αρμοδιότητες, βρέθηκε στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα με την Μακάμπι και προσπάθησε να ανεβάσει την ψυχολογία του Λίνεν με την επισήμανση ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς.

Ο Γερμανός τεχνικός έχει καταλάβει ότι κάθε αποτυχία θα μετράει για αυτόν διπλά και είναι φυσιολογικό να αυτοπροστατεύεται. Δεν είχε λογική η χρησιμοποίηση του ανέτοιμου Ρόμενταλ, κάτι που φάνηκε. Βιάζεται ο Λίνεν για να δείξει ότι μπορεί να σταθεί στον πάγκο του Ολυμπιακού και εκεί μπορεί να την πατήσει.

Είναι θέμα της διοίκησης του Ολυμπιακού να περάσει το μήνυμα στον Γερμανό ότι δεν ευθυγραμίζονται οι απόψεις, οι δικές της απόψεις, με την εύκολη δυσμενέστατη κριτική που θα έχει ο Λίνεν στις πρώτες αποτυχίες. Φάνηκαν ορισμένα πράγματα από το πώς διαχειρίστηκε το ματς ο Γερμναός. Ούτε ο Ρόμενταλ είχε θέση στο ματς, ούτε ο Ιμπαγάσα, έστω και για δέκα λεπτά.

Ολα, όμως, αυτά μοιάζουν με λεπτομέρειες, αλλά δεν είναι από την στιγμή που ο Ολυμπιακός διαθέτει ένα προπονητή που δεν ήταν επιλογή του Μαρινάκη. Το ότι τον βρήκε δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να τον στηρίξει. Επειδή όλοι ξέρουμε πώς παίζεται το παιχνίδι αν μια διοίκηση θελήσει να περάσει το μήνυμα και στους δημοσιογράφους ότι ο προπονητής θα προστατευθεί, έχει τον τρόπο να το κάνει.

Ομάδα που χτίζεται από την αρχή είναι ο Ολυμπιακός. Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να λησμονούμε. Ο,τι καινούργιο υπάρχει στο ρόστερ της ομάδας θέλει χρόνο για να δέσει. Αν υπάρχουν κάποια στοιχεία που πρέπει να προβληματίσουν, από την εικόνα των ερυθρόλευκων στο ματς με την Μακάμπι, είναι οι αργές αντιδράσεις των χαφ, με εξαίρεση τον Ντουντού.

Ακόμα περισσότερο η ψυχολογία του Ντάρμπισαϊρ και του Μήτρογλου. Και οι δυο συμπεριφέρονται ως παίκτες ομάδας που νιώθουν ότι δεν τους πολυγουστάρει ο προπονητής. Είναι ένα θέμα αυτό  και αν με την ίδια ψυχοσύνθεση παίζουν και προσεχώς, με την διάθεση δηλαδή να αποδείξουν και όχι να δείξουν, αυτό από μόνο του δεν βοηθάει ούτε τους ίδιους, ούτε την ομάδα.

Θα μπορούσαμε να επισημάνουμε και τις καθυστερημένες  αντιδράσεις του Μοντέστο, ιδιαίτερα όταν χρειάστηκε να βγεί πλάγια, αλλά είναι πολύ νωρίς για κρίσεις με σφραγίδα σιγουριάς. Και για τον Γάλλο και για τον Λίνεν. Για όλους. Οτι δεν άρεσε ο Ολυμπιακός,  σημαίνει ό,τι ακριβώς και αν μας ικανοποιούσε την Πέμπτη το βράδι στο άδειο Καραϊσκάκη. Απολύτως τίποτα...

contra.gr